Νύχτα στη νύχτα η ζωή
ξυπνάει, και τη μέρα
πηγαίνει με τον έρωτα
το θάνατο πιο πέρα.
Νύχτα στη νύχτα εμείς οι δυο
ξέρουμε τι μας δένει:
νύχτα στη νύχτα μια φωτιά
μέσα μας δεν πεθαίνει.
Γυναίκα είναι η ζωή, το χείλι της σταφύλι,
κι άντρας ο έρωτας, κρασί, μεθύσι ως τον Απρίλη.
Χωρίς αιτία ν’ αγαπάς, κι η νύχτα περισσεύει.
Με κάθε αιτία να πονάς, κι η μέρα λιγοστεύει.
Νύχτα στη νύχτα το κρασί
γλυκόξινο κυλάει,
στο σώμα μέσα μια καρδιά
δεύτερη που χτυπάει.