Όποιος με κοιτά πιστεύει απλά
Πως είμαι τόσο τυχερή
Που δε θα έπρεπε ποτέ
Να νιώσω λύπη
Μα όσοι με κοιτούν
Απλά κοιτούν
Στην επιφάνεια κολλούν
Και αγνοούν
Αυτό που αληθινά μου λείπει
Πως χωρίς εσένα είν’ η ζωή μου βαρετή
Μοιάζει με Έργο που δε βρίσκει θεατή
Και η μοναξιά μοιάζει με θάνατο αργό
Να ’ξερες πόσο ανάγκη έχω να σε δω
Για αυτό...
Κάθε μέρα όλη μέρα περιμένω
Μου είπανε να σε ξεχάσω, μα επιμένω
Στολισμένη απ’ τα Χριστούγεννα βιτρίνα
Έμεινα για σένα μέχρι Μάη μήνα
Κάθε μέρα όλη μέρα περιμένω
Μου είπανε να σε ξεχάσω, μα επιμένω
Ντύθηκα, στολίστηκα γιατί πιστεύω
Θα ’ρθεις και θα μου χτυπήσεις να κατέβω
Πίσω απ’ το χαμόγελό μου
Εγώ μονάχα ξέρω και ο Θεός
Το τι περνώ και το σταυρό
Που κουβαλάω
Этот текст прочитали 370 раз.