Θάλασσα βαθιά
μες στα μάτια σου χαϊδεύω
κύματα φιλιά
στο κορμί σου ταξιδεύω
Θάλασσα πικρή
μας χωρίζει και πονάω
κι άλλη Κυριακή
με τη σκέψη σου περνάω
σε ζητάω
Έλα να με πάρεις φως μου
γίνε μια φορά δικός μου
μες τις γειτονιές του κόσμου
να σε ξαναβρώ
Έλα να μου πεις συγγνώμη
που δεν ένιωσες ακόμη
Πόσα βράδια μένω μόνη
Πόσο σ’ αγαπώ
Νύχτωσε νωρίς
άναψαν της γης τ’ αστέρια
πες μου να χαρείς
πώς μπορείς σε ξένα χέρια
Νύχτωσε ξανά
κι άρχισε ο Θεός να βρέχει
Μάτια μου γλυκά
Η καρδιά μου δεν αντέχει
να μη σ’ έχει