Jo dä kleine dicke dieter, dä kom us d'r schull noh hus
Un he hatt en fünf en mathe un he sät ich weed bestuss
All die formele un zahle krieje ich nit en d'r kopp
Doch de mamm die däht ihn tröste un sät dann nu pass ens op
Is ja nit schlimm - is ja nit schlimm
Noch'n bißchen üben dann krisse dat hin
Aber nicht den mut verlier'n, immer wieder neu probier'n
Denn wer nit übt, kritt nix jeschaff
Et fällt och keine meister vum himmel erav
Aber nicht den mut verlier'n un noch einmol probier'n
Jo met 16 hätt dä dieter die nette mädcher dann entdeckt
Un su lecker jöckich füssje dat trok dä dieter en et bett
Och et wor esu heiß wie lava un et sät nu loss ens jonn
Doch dä dieter wor janz zittrig, denn si kätzje wullt nit stonn
Un die moral vun der geschicht, vergesse bloß et üben nicht
Was lange braucht wird endlich gut, wenn man es öfters tut