Η νύχτα με σκοτώνει, η σκέψη μου θολώνει
και μοιάζω με αγρίμι στο σπίτι όταν γυρνώ.
Κοιτάζω τα ρολόγια μα δεν υπάρχουν λόγια
τις ώρες που μου λείπεις να παρηγορηθώ.
Μ’ άφησες πάλι μόνη, η τρέλα με ζυγώνει
με πνίγει ο θυμός κι ο παραλογισμός.
Και θέλω να ξεσπάσω τα πράγματα να σπάσω
με μίσος ν’ αντιδράσω για να σ’ εκδικηθώ.
Και θέλω να σε βρίσω, τα ρούχα σου να σκίσω
σημείωμα ν’ αφήσω και να εξαφανιστώ.
Και θέλω να ξεσπάσω
Δεν ξέρω τι να κάνω τον έλεγχο μου χάνω
με μάρτυρα τη νύχτα αλλάζω διαδρομή.
Μα όλα σε θυμίζουν και στο μυαλό γυρίζουν
τα βήματα μου χάνω και είσαι η αφορμή.
Μ’ άφησες πάλι μόνη, η τρέλα με ζυγώνει
με πνίγει ο θυμός κι ο παραλογισμός.
Και θέλω να ξεσπάσω τα πράγματα να σπάσω
με μίσος ν’ αντιδράσω για να σ’ εκδικηθώ.
Και θέλω να σε βρίσω, τα ρούχα σου να σκίσω
σημείωμα ν’ αφήσω και να εξαφανιστώ.
Και θέλω να ξεσπάσω.