Gözlerin cansız bitkin bedenin
Görüşmeyeli ne çok kırılmış kalbin
Sana böyle ne oldu söylesene
Kendi kendine kalıp , küstün herkese.
Sevip sevip tuzağa mı düştün?
Acımasız kalpler gördün.
Aynı yola bin kez düşüp
Yine dönüp kendine kaldın ya of.
Harabe halin ağlıyor gözlerin
Umduğunu bulamayan biçare ellerin
Daha önce durmazken hiç dillerin
Şimdi ezik yazık, yıkılmış düşlerin.
İstemesende gözyaşların
Süzülüverir yanağından
İstesende kapanmaz yaran
Sende ki ben olmadan.