Gitmek istiyorsan gitme, götüreyim.
Omzuma yükleme vicdan denen tüfeği.
O tetik benim canıma mâl olur,
Sen taşıyamazsın vicdan dolu küfeyi.
Gelemiyorsan ben geleyim,
Çözebilirim gönlündeki mengeneyi.
Şu dünyada bir yokluğun senden iyi.
Sen benim özlemimsin, sende neyim?
Seni benden yaptığım bir hata almadı.
Bir hata yüzünden kaybolamaz anlamım.
Sen gittin elimde bir halt da kalmadı.
Ha beni tükettin, ha kalmadın…
Seni seviyordum ama üzemezdim,
Mutluluk yalanları düzemezdim.
Sen beni yüreğinden süzemezsin,
İçime düşseydin yüzemezdin.
İsterdim ki her şeyi bu şehirde öğren,
Yanı başımda ol günlere eşlik etsin gölgen.
Uykuma doğ sabahları, tepeme çık öğlen.
İsterdim ki her şeyi bu şekilde öğren.
Birbirimizi anlamayan iki insandık.
Kalplerimiz çöplüktü, in sandık.
Sevgimiz birdi, bin sandık.
Cezamız müebbetti, bir saydık.
Ben sana dokunmaya kıyamazdım,
Zaten sen de kendine kıyamazsın.
Kalbin yaptıkları akıl almazdır,
Sevmeseydim böyle şakıyamazdım.
Ey beni benden alan, ona veren;
Ben miyim, sen misin sona gelen?
Öyle demek ki; hava hoş sana göre.
Sen hoşsun, hava boş bana göre.
Sana gel demediğim için pişman olmadım,
Ki sen de başka denizlere sallamıştın oltanı.
Seni öldürdüğüm için pişman olmadım,
Huzur içinde aldım voltamı.
Özlemiyor musun dersen, özlüyorum.
Belki de özlemek sorunu çözmüyordur.
Her an bir yolunu gözlüyorum,
İstediğini alacaksın kalbim, söz diyorum.
Geçmişini öğüttüğümün çarkındayım!
Sevgilim, unuttuğunun farkındayım.
Artık her şey bitmişse madem,
Neden hala dilindeki şarkıdayım?
Gittiğini söylüyorsun, nasıl? Aklımdasın.
Prensesim senin sesin, hakkımda sır.
Sen tam anlamınla benim hakkımdasın.
Prensesim sesim senin aklında sığ.
İsterdim ki her şeyi bu şehirde öğren,
Yanıbaşımda ol günlere eşlik etsin gölgen.
Uykuma doğ sabahları, tepeme çık öğlen.
İsterdim ki her şeyi bu şekilde öğren.
Birbirimizi anlamayan iki insandık.
Kalplerimiz çöplüktü, in sandık.
Sevgimiz birdi, bin sandık.
Cezamız müebbetti, bir saydık.