Äas, Å¡to adliÄany
Byccam dychanniem,
Razam zniÅ¡Äaje usie:
SmierÄ dy kachannie.
SoÄyÄ za kožnym z nas -
Pozirk toj nie abminieš!
PamiaÄ zmyvajecca
Äasovaj plynniu.
A maladosÄ nie maje pamieru
U kachanni dy viery...
Dzie straciu - tam znajšou
Žyccia vysnovy,
Å to maje svoj adlik,
Svaje Åmovy.
Strach zachinaje tam,
Dzie nie znajsci liubovi!
SkonÄycca hety dzieÅ,
PaÄniecca novy.
A maladosÄ nie maje pamieru
U kachanni dy viery...
Å to bieraže nas ad pakutaÅ.