Op de pier van IJmuiden
Raast de storm langs me heen
Windkracht 10 uit het zuiden
Er is geen mens op de been
Het geraas van de golven
Overstemd mijn verdriet
Ik wordt door wanhoop bedolven
Nu ik jouw niet meer zie... t
Nog hoor ik je beloven
Dat je nooit weg zou gaan
Jij had bij de hoogoven
Toch een prachtige baan
Door de gifgroene wolken
Vliegt geblakerd een meeuw
Wat mijn hart wil vertolken
Wordt een ijselijke schreeuw
Op de pier van IJmuiden
Raast de storm langs me heen
Wat een rare geluiden
Gieren over het steen
Het geruis van de golven
Overspoeld mijn verdriet
Ik wordt helemaal bedolven
Door het wier en het riet
Waarom moest jij verdwijnen
Naar een eiland in zee
Liet je mij hier verkwijnen
Waarom mocht ik niet mee
Jij slaat hoog uit je toren
In de bodem een wond
In plaats van mij aan te boren
Boor jij diep in de grond
Op de pier van IJmuiden
Blijft geen mens op de been
En de doodsklok gaat luiden
Voor een meisje alleen
Uit de troostrijke golven
Klinkt verlokkend een lied
Dat een graf is gedolven
En dat je mij nooit meer ziet