Τι κακό μ’ εσένα που με βρήκε,
τι σου έχω φταίξει, πες μου, και με τυραννάς,
κι άλλος μήνας, κι άλλος χρόνος βγήκε
και τους όρκους πως θ’ αλλάξεις όλο τους ξεχνάς.
Μ’ αφήνεις κάθε βράδυ και πας στα καφενεία
στις τράπουλες, στα ζάρια τα νιάτα σου χαλάς,
με έχεις καταντήσει τις ντάμες να ζηλεύω
αφού όλη τη νύχτα στα χέρια τις κρατάς.
Συμμορφώσου γιατί σου το λέγω
θα γυρίσεις κάποιο βράδυ μα δε θα με βρεις,
θα σου φύγω κι ας πονώ, κι ας κλαίγω,
με τους άσσους θα σ’ αφήσω για να κοιμηθείς.
Μ’ αφήνεις κάθε βράδυ και πας στα καφενεία
στις τράπουλες, στα ζάρια τα νιάτα σου χαλάς,
με έχεις καταντήσει τις ντάμες να ζηλεύω
αφού όλη τη νύχτα στα χέρια τις κρατάς.