( baykal verse 1 )
şimdi kalpte adın yazılı,
yani acımadan gözyaslarımla kazıdım.
Seni sevdikten sonra düşünmedim,
rüyamda bile aldatmayı...
bu kez aglamayı seciyorum bagırmak yerine !
Çok merak ediyorum peki kim gecti yerime?
bir izin var bu bedenin her yerinde !
fakat bu kalp değil yerinde, yerinde dibinde !
gecenlerde bi arkdasın seni bana sordu,
cevap vermek zordu kalbi aldı gitti dedim.
döneceğini bilsem bu kadar susmam bilirsin.
bu aralar kaybolmus aynalara küsmüş biriyim
dön lütfen, dön ki tekrar sevine bileyim !
eğer dönmeyeceksen kesilir kalem tutan bileklerim
yinede tek dilegim;
benli yada bensiz mutluluklar meleğim..
( baykal verse 2 )
ruhum bedenimden soyutlasıyor
önümde kalmadı gidecegim bir yol
istesemde git yanımdan kalma diyor
anladım ki hiç... sevmemis o
bi paslı hancer kalbe saplanıyor
gün batısı dertleri 2ye katlıyor
düslerim sen gelince pes ediyor
bunca sey yasamısken genede gel diyorum !
gelmiyorsun, onun bedenini kavrıyorsun
kapına gelen yüreğimi düsünmeden kovuyorsun
düsünmeyeceğim artık bu günden sonra kalpte yoksun
öyle bi hale geldim ki bedenim kalpten yoksul
tek istegim yaradandan sana bi kalp koysun
belki beni anlarsın belkide ağlarsın
belki ben olmamda rahatsızsın zaten olmamdan..
( baykal verse 3 )
bir gün bir ceset bulunur yaslı bir ormanda
belki de cansız bedenim asılı olur bi agacta
gömmeyin bedenimi topraga börtü böcek sarsın
sahte göz yasları değil yagmur damlaları ıslatsın
suan fark ettim ki kirpiklerim ıslanmıs
ne kadar gercek desemde 6yıl yalanmıs
allah kahretsin yine adını andım
yalnızlık benim alın yazım dost haram kalır
su an bu sözleri dinlerken icine biraz hüzün dolar
ufak bir tebessüm belki gizlemiyorum seni özledigimi
ve kimseden saklamadım seni sevdiğimi
ama artık sen ben biz olamayız cünkü artık baskasın
hic tatmadım kalpte sen varken bi baskası nasıl
bedenimde senin yasın elveda sevdigim kadın..