Τραγούδι για τις ανάγκες θεατρικής παράστασης.
Μέλι πικρό στην Κύπρο πίνουνε πολύ
Αμμόχωστο Κερύνεια και Λευκωσία
κι ο Αττίλας πίσω απ’ την πράσινη γραμμή
τ’ αδέρφια μας κρατάει σε αιχμαλωσία.
Όμως εγώ δεν ξεχνώ δεν ξεχνώ
τους πρόσφυγες και τους νεκρούς μας δεν ξεχνώ
θα 'ρθει μια μέρα που η πράσινη γραμμή
για τον Αττίλα θα 'χει γίνει φυλακή.
Μέλι πικρό στην Κύπρο πίνουνε πολύ
κι η διχοτόμιση ματώνει την καρδιά μας
όταν προδόθηκε εκείνο το πρωί
κι ο Αττίλας πάτησε τα χώματά μας.
Όμως εγώ δεν ξεχνώ δεν ξεχνώ
Καραολής και Δημητρίου θα γενώ
θα 'ρθει μια μέρα που η πράσινη γραμμή
για τον Αττίλα θα 'χει πια ντροπή.