Τι με κοιτάς σαν ξένη πια
πες μου κι εσύ αντίο,
ανώφελη η αγάπη μας
μας χώρισε στα δυο.
Τρέξε όσο είναι νωρίς
μπρος στης γιορτής το τραίνο
κι άσε εμένανε εδώ
χαρά δεν περιμένω.
Εγώ είμαι γιος της μοναξιάς
και του ολέθρου ο γόνος
κι ο χωρισμός που ακολουθεί
και μένω πάντα μόνος
Εγώ είμαι γιος της μοναξιάς
το πληγωμένο αηδόνι
κι όλη η ζωή μου ένας καημός,
χαρά δεν ξημερώνει.
Για μας δεν ήρθε η άνοιξη
δεν ήρθε καλοκαίρι,
γλυκό ηλιοβασίλεμα
καυτό φιλί να φέρει.
Για αυτό λοιπόν μην καρτερείς
να αλλάξει το γραφτό μου,
το δρομολόι της ζωής
το κάρμα το δικό μου.
Εγώ είμαι γιος της μοναξιάς
και του ολέθρου ο γόνος
κι ο χωρισμός που ακολουθεί
και μένω πάντα μόνος
Εγώ είμαι γιος της μοναξιάς
το πληγωμένο αηδόνι
κι όλη η ζωή μου ένας καημός,
χαρά δεν ξημερώνει.