Με μια κιθάρα μου παλιά, και ξεχασμένη
Είπα να φτιάξω δυο τραγούδια να σου πω
Μέσα στ ακόρντα η καρδιά μου τυλιγμένη
Να βγάλω νότες στ όνομα σου προσπαθώ
Για να σου πω, για να σου πω
Ένα παράπονο που έχω στη ζωή μου
Αφού τα τόσα που σου είπα σ’ αγαπώ
Δε τα κατάλαβες ποτέ ποτέ ψυχή μου
Μ ένα ξεκούρδιστο καημό που με πεθαίνει
Ζω να θυμάμαι τη δική σου απονιά
Κι ένα αναπάντητο γιατί πάντα να φέρνει
Μια στενοχώρια στη καρδιά και με πονά