Ό,τι με πήρε απ’ το χέρι κι ό,τι με έφερε εδώ
ό,τι μου φέρνει τ’ αγέρι όταν με σπρώχνει μακριά,
ό,τι πρωί υποφέρει μόλις ξυπνήσω και δω
κι ό,τι μου κλέβει τ’ αστέρι όταν με στέλνει ψηλά.
Το γέννησαν φόβοι μακριά και ο χρόνος το σέρνει
με πείσμα στις φλέβες μου αιώνες κυλά.
Το γέννησαν φόβοι μακριά και ο χρόνος το σέρνει
με πείσμα στις φλέβες μου ο αιώνας κυλά.
Ό,τι με πήρε απ’ το χέρι κι ό,τι με έφερε εδώ,
ό,τι για λίγο σωπαίνει σα να μιλούσε καιρό,
ό,τι πρωί υποφέρει μόλις ξυπνήσω κι εδώ
κι ό,τι βουβά ξεμακραίνει σα να το ζούσαμε δυο.