Ο κοσμάκης με ψωμί μόνο δε ζει
αργοναύτης είμαι εγώ κι εσύ νησί
με σημάδια ερωτικά σημαδεύω τα χαρτιά
τ’ όνειρό μας οδηγώ γιατί είμαι εγώ
Ο γιος του ανέμου, o γιος του ανέμου
Θεατρίνοι με τρομπέτες και βιολιά
σαλτιμπάγκοι σαν πολύχρωμα πουλιά
ακροβάτες σοβαροί και παραδεισένια όροι
με φωνάζουν αρχηγό γιατί είμαι εγώ
Ο γιος του ανέμου...
Σαν το κύμα στ’ ακρογιάλι σου θα `ρθω
μες στο στήθος σου θ’ αράξω και θα πιω
της αγάπης το κρασί που μ’ αρνήθηκες εσύ
όπου να `σαι θα σε βρω γιατί είμαι εγώ
Ο γιος του ανέμου...