Ben bir kolsuz Serdari'nin kızıyım
Ak kağıt üstünde kara yazıyım
Yokluğun elinden nasıl geziyim
Böylece malumun olsun Atatürk
Üç oğlum var bir ihtiyar kişiden
Kara günlü bela gitmez başımdan
Bana acır hep duyanlar içinden
Böylece malumun olsun Atatürk
İkisi evli de birisi ergen
Üstüne örtmüyom boyunca yorgan
Oğlum kızım canım hep sana kurban
Böylece malumun olsun Atatürk
Oğlumun birinin sekiz uşağı
Dördü bir yatıyor kısa döşeği
Yaz gelince döşürürler başağı
Böylece malumun olsun Atatürk
Bir oğlan okuttu Sivas'a gitti
Para yetiremez perişan etti
Ara sıra gizli eşyasın sattı
Böylece malumun olsun Atatürk
Hele has ki bu dünyaya gelmişsin
Ortalığın ahvalini bilmişsin
Duydum çok sevindim reis olmuşsun
Böylece malumun olsun Atatürk
Sen gayet ulusun Mevla'm saklasın
Sağını solunu aslan beklesin
Arada sırada millet yoklasın
Böylece malumun olsun Atatürk
Ölüye gidince ederim ağıt
Ben türkü demiyom nasihat öğüt
Her ona doğurmaz böyle bir yiğit
Böylece malumun olsun Atatürk
Kimse bilmez yüreğimde derdimi
Sığamazlar fukaranın ardını
Gözlüyorum Ata'mızdan yardımı
Böylece malumun olsun Atatürk
Oğlum otuz lira maaş alıyor
Yarısını okuyana salıyor
Sağ eli alıp da solu kalıyor
Böylece malumun olsun Atatürk
Ortancıl oğlu da bu yıl çıkacak
Birken iki oldu kimler bakacak
Bu uşaklar evimizi yıkacak
Böylece malumun olsun Atatürk
Ben de sana böyle rica ederim
Seni koyup ben nereye giderim
Çok sefillik çekti kolsuz pederim
Böylece malumun olsun Atatürk
İk'oğlum yanımda boşta geziyor
Namuslu erkanlı yazı yazıyor
Her taraftan umudunu üzüyor
Arkam yok ki yardım ede Atatürk
Mevla'm nasip etse buraya gelsen
Lisanımca desem halimi bilsen
İki torunum var mektebe alsan
Ölenece duacımın Atatürk