Εδώ, στο ατέλειωτο εδώ,
μονάχη και περήφανη εγώ
σκόνταψα και πάλι στο κενό.
Εσύ, το ίδιο νεκρή και ζωντανή,
το πριν και το μετά σε μια γιορτή,
η ντάμα εγώ, η κούπα εσύ.
Μακάρι να είχα έναν αετό
ψηλά θα πετούσα, κοντά σου να βρεθώ.
Το ξέρω σαν τον Ίκαρο θα έπεφτα κι εγώ
μα τι δε θα έκανα για να σε ξαναδώ.
Εδώ που όλα αλλάζουν δεν ξέρω πού να πιαστώ,
είπα ψέματα στον ίδιο μου τον εαυτό.
πως θα γυρνούσες στο σπίτι, στο πατρικό.
Εσύ που σα βαρκούλα πλέεις στον ουρανό,
στην μπετονιά σου ένα αστέρι φωτεινό.
Ονειροπόλα σε είχα πει κι είμαι κι εγώ.
Μακάρι να είχα έναν αετό
ψηλά θα πετούσα κοντά σου να βρεθώ
Το ξέρω σαν τον Ίκαρο θα έπεφτα κι εγώ
μα τι δε θα έκανα για να σε ξαναδώ.
Εδώ στο ατέλειωτο εδώ,
μονάχη μου και πάλι περπατώ
κοιτάζω κάτω κι αν σκοντάψω θα σηκωθώ. Εδώ.