ne zordur geçmişin yaraları kanarken
bir boşlukta kaybolursun bazen
umutla bir dala tutununca insan
doğar güneş tamda bitti derken
rüzgara bırakmışım kendimi kurumuş yaprak gibi
kalbimi aşka kapatmışım ,sürüklenip
gidiyorken
kader mi bulmak seni
belkide kalan ömrüm sevgisiz olacaktı
karşıma çıkmasaydın tesadüfen
kalbimi çocuk gibi avutup duracaktım
karşıma çıkmasaydın tesadüfen
gözlerime bakmasaydın tesadüfen
Этот текст прочитали 5665 раз.