Ey padişah ey padişah
Çün ben beni verdim sana
Genç ü hazinem kamusu
Sensin benim önden sona
Evvel dahi bu akl u can
Seninleydi asl iken
Ahır gerü sensin mekan
Uş varırım senden yana
Senden sana varır yolum
Sana seni söyler dilim
İlla sana ermez elim
Bu hikmette kaldım tana
Bu hikmeti kim ne bile
Bilse dahi gelmez dile
Bu ah ile bu zar ile
Gözüm yaşı nice dine
Dursam seninle dururam
Baksam seninle görürem
Her kancaru kim yürürem
Gönlüm yönü senden yana
Sensin bana can u cihan
Sensin bana genc-i nihan
Sendendürür assı ziyan
Ne iş gelir benden yana
Söz söyleten dilimde sen
Hükmeyliyen içimde sen
Alıveren elimde sen
Cümle işim önden sona
Şöyle yakın olmuş iken
Görmez seni bu can u ten
Kim geçiser bu perdeden
Kim mani olur hükmüne
Aşık sana tuttu yüzün
Unuttu cümle kendözün
Cümle sana söyler sözün
Söz söyleten sensin yine