Sübhün çağı bir hikmete tuş oldum
Desem inanmazlar sırrı süphandı
Yeddi kat kaladı daşsız kerpicsiz
O kalada bir ejdaha pünhandı
Ne gadar bahıram yohdu gözleri
İki boynuzu var behr-i şeşberi
Ne el ayağı var ne bal ü peri
Seyr eleyir ne gerdiş-i dövrandı
Ne zaman ki serin çıhardır derden
Yeddi gat galanı terbedir yerden
Galdım aciz zelil heyran sergerdan
Bilmedim çin idi ya istekandı
Dindirrem dillenmir yohdu zebanı
Ona tertib verib keremin kanı
Özü dincdi hec incitmir insanı
Hayıf ismi doğrulara düşmandı
Seherden sehere edir seyranı
Götürür kalanı gezir her yanı
Aşıg Elesger'em bu muammanı
Herkes tapsa canım ona gurbandı