Ezelden olmaya bedesil övlad
Avara söyleyer başdan danışar
Öyredersen ganmaz heyir şerini
Dindirende yal yamacdan danışar
Aybına kor olub bilmez arını
Tanımaz dost düşmen öz simsarını
Meclise girende bilmez yerini
Ayagda oturub başdan danışar
Özünde kişilik görebilmeyen
Bir kor gıza cavab verebilmeyen
Uçug heyetini höre bilmeyen
İmaret gurdurub daşdan danışar
Men üzmerem merd elinden elimi
Yohdu bedesile Tanrı ölümü
İlde onca gepik olmaz gelimi
Yük yığanda beş farmaşdan danışar
Gayda deyil dost üzünü açmağa
Layig deyil gonşuya dolaşmağa
Bir tay ulağı yoh çüte goşmağa
Elden gabag durub köçden danışar
Danışır yalandan sözü olmayan
Çöreye tökmeye duzu olmayan
Evinde beş arşın bezi olmayan
Dindirende el gumaşdan danışar
Dost tutaram men herkesi düşende
Sen getginen dava sesi düşende
At ineyin gelib behsi düşende
Çohu bir elenge leşden danışar
Yaranmış insanda çohlu avara
Gandıra bilmirem gelmişem zara
Var yohunu verib üç dörd davara
Toğluya tum deyib goçdan danışar
Gehraman igbalın terse dolanmaz
İnsan var ki ondan gelbin bulanmaz
İnsan var evinde elek bulanmaz
Dindirende teşden meşden danışar