Her akşam yorgun işten dönerken
Görürdüm onu yolunda ben
Düşürmüştü gönlüme bir sızı
O üzüm gözlü işçi kızı
Ellerinde işten kalan iz var
Tütün işlemiş o parmaklar
Allıksız yanaklarıyla ağzı
İzmir narı gibi kırmızı
Benimle aynı işte çalışan
O genç kızın Ayşe'dir adı
Çok darbe yedik biz patronlardan
Nihayet bir gün grev patladı
Ayşe'yle geçtik grevin başına
Ayşe oldu kavga yoldaşı
Biz işte o gün Ayşe yoldaşla
Grev meydanında nişanlandık
O da bir işçi ben de bir işçi
Bir sınıfın evladıyız biz
Gaye uğruna verip el ele
Güzel günlere gitmekteyiz
Şiir : Nazım Hikmet Ran - Müzik : Anonim
Güner - 1990