Σαν ήμουν νιος γλυκά γλυκά
Περνούσα τον καιρό•
Με την αγάπη ξένοιαστα
Γλεντούσα πάντα εγώ
Μά’ρθαν τα χρόνια κλέφτικα
Μ’αρπάν απ’ τον λαιμό
Κι ένα κουρέλι με πετάν
Σαν να μην είμαι εγώ
Φτυάρι και τσαπί – τσαπί
Πανί να διπλωθώ
Κιβούρι ανοίχτε μου βαθύ
Κι ο ξένος πάω κι εγώ
Σαίξπηρ, Άμλετ, Πρ.Ε’ Σκ.1
Этот текст прочитали 269 раз.