Ήρθαν τα βάσανα νωρίς
κι ούτε να κλάψεις δεν μπορείς
πρωί σε πνίγει ο καημός
και βράδυ η πίκρα καθενός
Φεύγουν οι μέρες κι ο καιρός
κι ο ουρανός είναι μικρός
για να χωρέσει τη φωτιά
το δάκρυ και την ξενιτιά
Μας παίρνουν το αίμα και το φως
μα την καρδιά να ξέρεις πως
όσο στο χώμα την πατάς
ύστερα πιο ψηλά πετάς
Этот текст прочитали 272 раз.