Πάντα με σκέψη περπατώ
κι όλο τη γη κοιτάζω,
τα βασανά μου σκέφτομαι
αχ και βαριαναστενάζω.
Δεν μπορώ να υποφέρω
τα δικά μου βάσανα
γιατί ώρα στη ζωή μου
δεν ανάσανα.
Αχ όποιος μ'ακούει που τραγουδώ
λέει δεν έχω πόνο
μα εγώ με τα τραγούδια μου
αχ τον πόνο μου λαφρώνω.
Στο κρασί και στο τραγούδι
βρίσκω την παρηγοριά
και ξεχνάω τον καημό μου
αχ που 'χω στην καρδιά.