Anıl Yıldırım - Defolu Sevgi Тексты

Teninden süzülen yalnızlıklar tenime bulaştı sevgilim
Minicik özlemleri gidermeye çalışırken kocaman vedalar bıraktık bana
Gözlerimden taşan yaşlar mısralara akarken
Aklımı meşgul ediyordu gözlerin, kokun, yüz hatların
Rüzgara karşı koyamayan saçların
Ve bu duruma alışmak zorunda bırakılan ben
Alışmak istemiyorum bıktım dayatmalarından
Bir shot bardağına büyük aşklar sığdırılamaz mıydı gerçekten
Dudaklarım saçlarına küs, saçların ellerime hasret
Yüzümü çeviriyorum kalbinin önünden geçerken
Ayrılmak üzere olan çiftler görürsen onlara bizden bahset

Yalnızlık bırak artık ne olur peşimi
Ah kalbim söyle ben kimin eşiyim
Sen yazsın işe bak ben sonbaharım
Sen üzülme bana duyduğun özlem kadarım


Kimseyi üzmesin veda şarkım
İçimde bir yerlerde kalmış sancım
Ama söyleyecek çok sözüm vardı birkaçına
İçimde tutup sustum ak düştü saçıma

Kandır beni tamam sana da bu yakışır
Senin yüzündendi zaten uyku hapları
Yüzü gülmüyor bahtımın hasta mı söyle
Neden her gece yatağıma yas taşır

Bitmiyordu asla o yalanların senin
Eski aşkların ve birde fake hesapların
Yine de istenilmeyen hep ben olurdum garip
Ailen ile beraber zil takıp sevin

Nereden bakarsan bak zoru başardım
Hiç bitmeyecek sanardın ya nasıl kopardım
Kendimi senden seni de benden
Üzülme sıradakiyle gelecek kurarsın


Çok yuttum o adamın hakaretini
Çok sustum boğazımı tıkar yeminim
Taşıyamayacağım sırlar sakladım malesef
Öksüz değil ama sanki yetim

Sus payı verilen bir emek ile büyü
İçimdeki çocuk ben küçükken çok büyüktü
Basamak oldum sana ama adam olamadım değil mi?
Galibi kim bu harbin, yol gözüktü bana

Sen yoktun başım hep yaslı duvara
Soğuktu odam hep boştu kumbaram
Senin kalbin taştan ama söyleyeyim yinede
Tek oyuncakla büyüdüm o da tüplü arabam

Kaç yaşında şimdi o çocuk haberin var mı
Gerçekten gözünde hiç değerim var mı
Cesaretimi tek kıran sendin ama
İşe yaramadı tek girerim her türlü zora


Beni tek düşünen kadın annemdi
Affet çoğu zaman ben de sana zahmettim
Kahrettim her gece dolardı gözüm
Yaşayamam bir daha dolarsa gözün

Her zaman arkamda bir sen vardın
Herkes giderken bir sen kaldın
Omzuna yaslanıp az ağlamadım ama
Kırdıysam affet ana bir sen kaldın

Bitmezdi kaygın hiç düşer suratın
Boştu dolabın ama çıkmazdı sesin
Şükreden haline özenir gökyüzüm
Hep aynı fikirdeyiz sendin iç sesim

Her zaman affedecek bir şey buldun
Düşmez kalkmaz bir Allah'tır ama
Bir yolunu bulup bizi hep savundun
Doğruluğu kesin olan tek yolumdun


Konuşma büyük hiç düşsen de dara
Yaşın kaç ki daha göğsünde yara
Akşamları balkonda elinde sigara
Canın yansa bile düşürme kimseyi zora

Giden gitsin sen tek kal boşver
Bozma kendini ama dene bi' koz ver
Şimdi vedalardan veda beğensin
Değerimi bilemeyen o sahte gözler

Düştüğün bu durumun beni üzer mi
Bütün hayallerim yarım kaldı elime sağlık
Yine mi geride kaldık ama hiç umrumda değil
Zorladınız başardım defolup sevinin

Sığınamam kıçı kırık defolu sevgiye
Çalınan yıllarımın hesabı mahşere
Bir cümle daha;
Üzülmem inan gözün değse bile başka gözlere
Этот текст прочитали 1082 раз.