Çürüyen değil toprak altında
Tazelendik filizlendik boy verdik cana geldik
Her karanlığın azgın çağında
Ağlayandan sızlayandan sevenden yana geldik
Gözyaşı olduk yar kipriğinde
Kaynaya kaynaya döküldük yere
Dökülen yerde yeşerdik yine
Umudun direnci olmaya geldik
Demire karışmış kızıl kanımız
Kömüre dökülmüş alın terimiz
Zindanlar zulümdür kavga yerimiz
İnsanı insana saymaya geldik