Arıkı akar edalı
Ev dönderir yan'odalı
Meclisin tadı kalmadı
Emmim oğlu gideli
Sabahınan erken kalkar
Koşup oturağa çıkar
Dolansam evine varsam
Kaşının altından bakar
Sırtında göyneği keten
Kara sakal bel bir tutum
Ya n'ideyim emmim oğlu
Var sen ettiğinden utan
Yaşa emmim oğlu yaşa
Sarı yağlık düşmüş kaşa
Bin atına sür oraya
Belki çıkmış Arslan-Taş'a
Kır atta kırmızı başlık
Sırtında beyaz işlik
Bin atına sür yaylaya
Temmuz sana vermez dışlık
Altında da Benli-Boz'u
Cerene koyverir tazı
Canı candan pek sevdiğin
Kadan alsın emmin kızı