Σύννεφο, καλό μου σύννεφο
σύννεφο θαμπό του βραδινού ουρανού
έλα κάτω να μιλήσουμε
σα φίλοι
μαζί να διασχίσουμε
την πόλη.
Δε θα χάσουμε το δρόμο.
Θα μας οδηγούν οι φωνές
από μια παλιά διαδήλωση
η μνήμη των σκοτωμένων συντρόφων
η ανάσα των εργαζομένων.
Είναι με το μέρος μας
οι έρημες αντλίες της μπενζίνας
τα μοτέρ που ασίγαστα δουλεύουν
τα δίχως αστυφύλακες της τροχαίας σταυροδρόμια.
Είναι δικές μας οι κλειστές πόρτες των σπιτιών
οι φρεσκοποτισμένς γλάστρς
δικό μας και το νερό που στάζει απ' τα μπαλκόνια.
Ακούς τα πέταλα στην άσφαλτο;
Ίσως αυτή η βιαστική σούστα
να μεταφέρει κάποιο μήνυμα.
Και δίπλα μας οι άνθρωποι
που όλο ματώνουνε
κι όλο για νέο πόλεμο κινούν.
Καλό μου σύννεφο
φέρε μια φούχτ ύπνο
να τη σκορπίσεις κθώς θα σεργιανάμε
σ' όλους που άγρυπνοι μένουν απ' τις έγνοιες
σ' όλους που βγάζουν τα παπούτσια μ' άλυτα κορδόνια
κόκκινα και σφιγμένα πόδια, ορθοστασία,
σ' όλους που πέφτουν στο κρεβάτι με νεκρές τις κλειδώσεις
με μηχανόλαδα στα νύχια
με χέρια λερωμένα από μπογιές κι από μελάνι.
Μια φούχτα ύπνο
στα νοτισμένα σεντόνια, στα υγρά κορμία
για όλους.