Η γούνα του καθρέφτη γυαλίζει στο κέρινο φως.
Αλεπούδες σκιές ρημάζουν τους τοίχους
με καπνιά απ’ το χρόνο τους.
Έναν χρόνο αυτόκλητο.
Το κρασί είναι ζεστό, στυφό και πομπώδες
κι εσύ χορεύεις υδράργυρος
κι ολωσδιόλου απών.
Φυσικά τα ρολόγια πενθούν.
Και τα μάτια μου τσούζουν.