Θα στην έχουν στημένη
οι εντυπώσεις,
οι ήχοι στα αυτιά της πόλης,
τα μπαλκόνια όπου
φυτρώνουν σγουρά κεφάλια.
Στην πλατεία
που στέκεσαι
τίποτα δεν είναι ίδιο-
κάτω από φώτα κίτρινα
τα χέρια που κινούν τα νήματα
κόβουν αέρα και θερίζουν.
Κι αν ακόμα θυμάσαι,
την Εδέμ τη χάσαμε
σε άλλη εφηβεία
δίσεκτη -εκ γενετής-
χωρίς να πούμε λέξη
για τη λόξα του κόσμου,
αυτή την αόρατη γυναίκα
που είχε τα μάτια σου