Ağaçkakan - Madeni Atatürk'ler (Ft. Herkestam) Тексты

Verse 1(Herkestam)
Doğurdu yeni bir çocuk , açıkça ölüme geçin
Bugünün bir anlamını taşıyamadı bu takvim adı
Maphusta geberecekti , hayatınıza belirecekti ; kan içmek için
Gecikmeden önüme geçin
Boğazda boğazlanır konuşamayan melekler
Üstelik henüz künyeleri de asılmamış boğazına
Hayat acımasızdı ; tam tadıyla doyurmayan
Kesiklerine dokunurum ve mezar kanar ; içmek için!
Üstelik hergündü; tepkisel olarak içiyordum
Belki de havadan kapılan hastalık olamaz ; biraz da seçiyordum
Yani sırtımın üstüne uzanıp olanlara göz yumu(?) bilmem gerekmiyorsa da yeniden sıradan sebepler aradım boğazımı sıkarım içmek için !
Verse 2 (Ağaçkakan)
Maalesef cumartesileri bize vişne çürüğü
Gece 4'ü görür yüzümün çöpünü
Erken dedi horoz ; bir saniye . Doğdu vesaire , gündönümü içime
Sapmasapan biçime , bir bardak reçine içelim tenekeden eski keçi yolundan gidelim hiçbir yere
Fırtına bin piramit beyin
"Şaşkınım hala eve gitmedim " dedi
Konuşan kim hiç merak etmedim
Üstüne üstlük evde tekim
El titremelerimde teknik ekskrim
Etil alkolü halıya devirdim ; yandı , bitti , kül oldu üçgen desenlerinden güncel biskederikler(?)
Ekinokslar delisiye tembel
Ben daha burdayım , sen tekele kadar taş , kağıt ve makasla git gel
Yatağımın ucuna bir çivi çakılı
Rüyalarım asılı cehennem ,yakamda küller
Cebimde madeni Atatürk'ler ; belki Samatya'ya gitmeme yetmez
Henüz onlar gecenin pahasına düşüyor Anadolu yakasına
Çöpü kısa çekenin vatanına kara masal okuyalım; peygamberin hatırına
Kuzgun haziranın tadı metal
Aç karnına soframa yeşil çuha
Gelecek kaygımız masada , res güven kumarbaz kumbaraya
Karar verdi bavulum bile taşınmaya fakat ben hasta yatağımdan kalkıp da geldim aklına ; sana sataşmaya
Leblebi ve malt birayla
Ah bütün hayvanlar delirse istiyorum
Kadim sessiz sokakta
Bangır bangır iç sesim yankılansın istiyorum
bir yerlerdeki bir takım taşlar yerine oturuyor
Bir gölgenin üstüne basmadan atladım , Sinan kaldırımda mı uyuyor?
İstikametim saat 2 gibi
Asmalı Mescid tekin değil
Ben ayın göstermekten utandığı yüzündeki gülümseyim
Her şey çürümüştür , uğruna yaşanacak hiçbir haltın olmadığı dünyada
Yaşamak ne mübah düşün ey Ağaçkakan
Deliledim(?) Dedi (dedi)