Αφεντούλα Ραζέλη - Κομμάτια Тексты

Τώρα καταλαβαίνω ότι αγαπάω μια σκιά
κρυμμένη μέσα στη σιωπή
μπερδεύει την πραγματικότητα,
μπαίνει βαθειά σαν βέλος
να ξαν’ ανοίξει την πληγή
κι αρνείται το χαμόγελο
στα όνειρά μου.

Αλλάζουν οι αναμνήσεις
που συνδέονται μ’ εσένα
τραγούδι αναστεναγμών
κομμάτια ματιών
που καλύπτουν αυτές τις άδειες μέρες
χωρίς εσένα,
που καλύπτουν αυτές τις άδειες μέρες
χωρίς εσένα,
τελευταίοι ψίθυροι,
απομεινάρια ενός γιατί.

Πως η ζωή κυλάει
και ξεφυλλίζοντας τις αναμνήσεις,
πως το αγαπώ το όνειρο
που με καταδιώκει,
κλέψ’ του πάλι τη μαγεία
και τη λευκή του αθωότητα
χάρισέ μου τη ματιά
και την καρδιά σου.

Αλλάζουν οι αναμνήσεις
που συνδέονται μ’ εσένα
τραγούδι αναστεναγμών
κομμάτια ματιών
που καλύπτουν αυτές τις άδειες μέρες
χωρίς εσένα,
που καλύπτουν αυτές τις άδειες μέρες
χωρίς εσένα,
τελευταίοι ψίθυροι,
απομεινάρια ενός γιατί,
τελευταίοι ψίθυροι,
απομεινάρια ενός γιατί.
Этот текст прочитали 288 раз.