Doğunca çirkin adamlar işaretlenir bir satırda
Onlar hayatlarına yön vermeye çalışmaz
Çünkü bilirler ki doğmuş olmak hatadan
Bu yüzden nefret eder hayat çirkin adamdan
Boykot edilmiş şu varlığımdan acizane
Hayır beklemekle hata ettim oldum amiyane tabiriyle
Paragraf arası boşluk bir anda uzanmış sakallarım kiriyle sustum
Geel her şeyin bir zamanı var diyen dostum
Bu hangi zamandır ki gelmedi hiç neden sustun?
Neden puslu gözlerim çocukluğumda bile bu
Saçlarımı seven insanlar aynı soruyu sorup durdu
Birde unutmadan çocukken sarışındım
Biraz büyüdüm kahverengi sonrada siyahtım
Şimdi hangi tondayım bi türlü göremedim
Bu aklı karıştırıp duran gökkuşağını gömemedim.
Nakarat x2;
Üzülme, Adem hayat yoktan ibaret
Şu insanların derdi duyduklarıma binaen
O yüzden hepsini senden bir parça belleme
Desen de bilirim hepsi birdir, hepsi senden ibaret.
Sanki mağrip ve maşruk ve sahir her yer aynı
Ateşin altına düşmüş de burda bi tek yanan ben varım
Bi tek ben yarım, bi tek ben kanıt bu yalnızlığa adanmış ömrüm faili sol yanım
Hasta olanları sustukça anlıyor insan,
Günleri boğaza dizip yutkunuyorsan yakar
Düşmeli belki binbir gece küsmeli
Böylece diner sanarsın şu büyük yankılar
Su üstünde yürürmüş gibi geç yanımdan
Bi yaz meyvesi çürürmüş gibi at beni kanından
Necasetini verdiğin hiç tatmadım adından ki
Onda huşu gizlidir kokar bi şehir yanından
Çirkin adam düştüğün yere bak ve irkil ve
Öyle sıçra ki ordan şu zirveler eğilsin
Ne kadar bitti sandılar o kadar dimdik
Ne kadar gitti sandılar o kadar geldim
Nakarat x2;
Üzülme, Adem hayat yoktan ibaret
Şu insanların derdi duyduklarıma binaen
O yüzden hepsini senden bir parça belleme
Desen de bilirim hepsi birdir, hepsi senden ibaret.