Tevazu-u severdi kaynatıp taşırdılar
Girdi hırs ambarına çıkamadı bir daha
Haramla yağladılar kibirle pişirdiler
Bulanık göl ettiler akamadı bir daha
Yakın arkadaşları çöplük yaptı beynini
Doldurdular ve sonra dökemedi bir daha
Kör dikişler atıldı kaypak iradesine
Sökmek istese bile sökemedi bir daha
Soyundu inancından terk-i edep eyledi
Şerefini göğsüne takamadı bir daha
Sürdü benlik atını karanlık geleceğe
Dönüp de geçmişine bakamadı bir daha
Söndü yüreğindeki yanan aşk alevleri
Uyanıp yeni baştan yakamadı bir daha
Yediği haram oldu içtiği haram oldu
Ellerini haramdan çekemedi bir daha
Burçlardan indirilmiş bayraktı haysiyeti
Alıp tekrar yerine dikemedi bir daha
Terk etti güzelliği çirkinliğe sarıldı
Girdiği bataklıktan çıkamadı bir daha
Küfrü baş tacı yaptı dostlarına darıldı
Diktiği putlarını yıkamadı bir daha
Kazancı beleş oldu ve kendisi leş oldu
Itır gibi gül gibi kokamadı bir daha
Zirvenin yollarında döndükçe dönekleşti
Ağzına helal lokma sokamadı bir daha
Dost oldu zalimlere görmedi mazlumları
Gam çekmedi gözyaşı dökemedi bir daha