Ώρες - ώρες θαρρώ ότι πια δεν μπορώ να σ’ αντέξω
και ζητάω καιρό, το κουράγιο να βρω να ξεμπλέξω,
μα η φωνή της καρδιάς λέει "στάσου"
κι είμαι πάντα μια σκλάβα μπροστά σου.
Σατράπη μου, γλυκιέ μου εσύ, σατράπη,
στον κόσμο, τέτοια αγάπη, σαν τη δική μου, δε θα βρεθεί,
σατράπη μου, όλα σου τ’ αγαπάω,
όπου βρεθώ και πάω, μαύρη η σκιά σου μ’ ακολουθεί.
Πόσο με τυραννάει ο έρωτάς σου,
οι ζήλειες και τα πείσματά σου
κι όμως, ποτέ, μα ποτέ, μα ποτέ, μα ποτέ,
σατράπη μου, όλα σου τ’ αγαπάω
κι όπου βρεθώ και πάω, μαύρη η σκιά σου μ’ ακολουθεί.
Σατράπη μου, γλυκιέ μου εσύ, σατράπη,
στον κόσμο, τέτοια αγάπη, σαν τη δική μου, δε θα βρεθεί,
σατράπη μου, όλα σου τ’ αγαπάω,
κι όπου βρεθώ και πάω, μαύρη η σκιά σου μ’ ακολουθεί.
Πόσο με τυραννάει ο έρωτάς σου,
οι ζήλειες και τα πείσματά σου
κι όμως, ποτέ, μα ποτέ, μα ποτέ, μα ποτέ,
σατράπη μου, γλυκιέ μου εσύ, σατράπη,
στον κόσμο, τέτοια αγάπη, σαν τη δική μου, δε θα βρεθεί.
Από την επιθεώρηση "Σουσουράδα" 1954