Λάκισες χωρίς να πεις ούτε ένα αντίο
και πέταξες στη λάσπη και τα όνειρα των δύο
εμείς που σχεδιάζαμε να κάνουμε πολλά
να κρατήσουμε κοντά μας τα λίγα και καλά.
Χαμένα πήγανε λοιπόν όλα τα ξίδια
όταν μεθάγαμε σκεφτόμασταν μακρινά ταξίδια
ονειρευόμασταν και μέρη ωραία και μεγάλα
αφήναμε πίσω τις πίκρες και όλα τ’ άλλα.
Δε σε ταιριάζω με φίδι άγριο ερπετό
μα θα μείνει ένα γιατί για πολύ καιρό
τσάμπα πήγε και ο όρκος, τα χέρια είχαμε δώσει
και είπαμε ποτέ κανείς να μην προδώσει.
Το στόχο που βάλαμε στη ζωή μας
να ακολουθήσουμε το δρόμο της φυλής μας
όλοι απόντες είσαστε και εδώ μονάχος τα λέω
μες στην καρδιά μου Low Bap και για κανέναν δεν κλαίω.
Κάποιοι μας κλείσαν τον δρόμο, θα θυμάσαι
και σου `πα πάει στο διάολο μη φοβάσαι
τα καταφέραμε στον ήλιο και στην μπόρα
τους εφιάλτες κάναμε όνειρα μα που `σαι τώρα.
Για θυμήσου όσες πήρες συμβουλές
τώρα πώς πρόδωσες τις Πύρινες Ιαχές
μα πως βγήκες απ’ το όνειρο εσύ απέξω
και μ’ άφησες μόνο την πληγή εγώ να θρέψω.
Που `ναι η φωτιά που `καιγε μέσα σου καιρό
τώρα γουστάρεις να βγεις απ’ το χορό
εσύ θέλεις την εύκολη την λύση
και η ρόδα της ζωής όμορφα να κυλήσει.
Μας άφησες χωρίς να πεις ούτε ένα αντίο
και πέταξες στην λάσπη και τα όνειρα των δύο
εμείς που σχεδιάζαμε να κάνουμε πολλά
να κρατήσουμε κοντά μας τα λίγα και καλά.
Εγώ εδώ Low Bap και τίποτα άλλο
άμα γουστάρει ας με στείλει και στο διάολο
μόνος θα συνεχίσω αυτό το μακρύ ταξίδι
και μες στο ξίδι θα πνίξω κάθε φίδι.
Που γι’ άλλη μια φορά θα με σταματήσει
μα δε θα το αφήσω να κερδίσει
θα συνεχίσω να ραπάρω και την πίκρα σου θα πάρω
να την κάνω χαρά μου για να γουστάρω.
Αφού παίζω για μένα και δεν έχω κανένα
τα χαρίζω σε σένα κι ας πάνε χαμένα
ρε παλληκάρι να θυμάσαι ο, τι αξίζει
θέλει κόπο κάποιος για να το κερδίσει.
Μα ας αφήσω να κυλήσουν τα πράγματα όπως πρέπει
την ψυχή μου την ρώτησα, το επιτρέπει
και την προδοσία αστή μονάχη να κριθεί
μπορεί απ’ το φόβο να κρυφτεί.