Απ το ψωμί ψίχουλα μένουν
λύπες καημοί μας περιμένουν
κι απ’ το νερό σταγόνες στάζουν
δάκρυα πικρά στη γη σταλάζουν.
Δεν έχω πια με το νερό
ψωμί να σου προσφέρω
ούτε στα αστέρια ούτε στη γη
όνειρα να σου φερω
εχω μονάχα μια καρδιά ,δυο χέρια και ένα σώμα
και ένα θλιμμένο "σ’αγαπώ"
που δε στο είπα ακόμα.
Απ’ την ψυχή μια σπίθα μένει
κι απ’ τη ζωή πόθοι χαμένοι
την ομορφιά ρυτίδες σβήσαν
και τη φωνή πόνοι τσακίσαν.
Δεν έχω πια με το νερό
ψωμί να σου προσφέρω
ούτε στα αστέρια ούτε στη γη
όνειρα να σου φερω
εχω μονάχα μια καρδιά ,δυο χέρια και ένα σώμα
και ένα θλιμμένο "σ’αγαπώ"
που δε στο είπα ακόμα.