Ξημέρωσε κι ακόμα τσακωνόμαστε
Τι νόημα έχει αν μ’ αγαπάς, αφού συνέχεια σκοτωνόμαστε
Κι όλο γεμίζουν τα τασάκια με τσιγάρα που δε σβήνουνε
Πάλι χτυπάνε τα κουδούνια οι από κάτω και μας βρίζουνε...
Κι έτσι προκύπτουν δυο αλήθειες με μεγάλη σημασία
Χάσαμε την ισορροπία, πια δεν υπάρχει θεραπεία
Σε ζώνη εμπόλεμη θα ζούμε στην ουσία.
Λίγο πριν πέσει η αγάπη μας σε κώμα
Να πούμε τέλος προλαβαίνουμε ακόμα.
Λίγο πριν φτάσουνε για μας τ’ ασθενοφόρα.
Για ένα φινάλε οριστικό ήρθε η ώρα...
Ήρθε η ώρα...
Ξημέρωσε κι ακόμα τσακωνόμαστε
Τι νόημα έχει η σχέση αυτή, αφού μαζί πια δεν κοιμόμαστε.
Δε με κρατάς ζεστό τα βράδια, δε σ’ αγγίζω και τρελαίνομαι
Και με ρωτάνε στη δουλειά πού ξενυχτάω και χάλια φαίνομαι...