Μια ιστορία θα σας πω, μία μικρή ιστορία
για έναν γέρο ναυτικό που γνώρισα παλιά
για σένα Μαραμπού μαρκόνι Καββαδία
λευκό πουλί της θάλασσας τα λόγια που θα πω
λευκό πουλί της θάλασσας τα λόγια που θα πω...
Μέρος ΙΙ
Δίχως σκοπό τριγύριζες στα πέλαγα του κόσμου
με ρήγμα στα βρεχάμενα βαθύ σαν μυστικό
κι έλεγες πάντα πως η Γη και το άρωμα του δυόσμου
τόπο δεν έχουν να σταθούν και σπίτι πατρικό
και σπίτι πατρικό...
R
Μα θες το πείσμα του καιρού, της μοίρας το γραμμένο
που θέλει όλα να `ρχονται στο φως κάποια στιγμή
ξερνάει το κύμα στην ακτή μια μέρα τον πνιγμένο
των έρωτα που ναυάγησε χωρίς καμιά αφορμή...
Κι όλο κεντούσε η θάλασσα δαντέλα στ’ ακρογιάλι
αλλοπαρμένη αρχόντισσα, καρδιά παράξενη
να `ρθει η ψυχή να τυλιχτεί μες τ’ ασημένιο σάλι
και το βαθύ της μυστικό ποτέ να μη φανεί...
ποτέ να μη φανεί...