Μια νύχτα ακόμα χωρίς αστέρια
χωρίς ευχή, χωρίς Θεό
μια νύχτα με αδειανά τα χέρια
μεσ’το κενό ισορροπώ
Μια νύχτα τραγική κι αστεία
σκοτάδι κοφτερό βαθύ
Δυο φώτα βλέπω στην πλατεία
μα απλά φωτίζουν τη σιωπή
Δε βγάζει άχνα η ψυχή
μα την ακούω σαν κραυγή
Να μην έρθεις τώρα εδώ στην ερημιά
έμαθε η καρδιά ρυθμό δικό της πια
έμαθα χωρίς, δε θέλω να’ρθείς
έμαθα χωρίς...
Μια νύχτα ακόμα χωρίς βοήθεια
το έργο κι αν το έχω δει
Δεν είναι ο πόνος εύκολη συνήθεια
δεν είναι απλή η υπομονή
Μια νύχτα ακόμα χωρίς δυνάμεις
μα στα όχι έχω εθιστεί
Αρνείσαι πάντα ό,τι δε φτάνεις
κι εγώ έχω τόσο κουραστεί
Δε βγάζει άχνα η ψυχή
μα την ακούω σαν κραυγή
Να μην έρθεις τώρα εδώ στην ερημιά
έμαθε η καρδιά ρυθμό δικό της πια
έμαθα χωρίς, δε θέλω να’ρθείς
έμαθα χωρίς...