Γιατί στον ύπνο σου χαμογελάς μωρό μου,
ειν’ ένας άγγελος που παίζει στ’ όνειρό μου.
Γιατί αρώματα το σώμα σου ευωδιάζει,
είναι που η άνοιξη μ’ ανθάκια το σκεπάζει.
Γιατί το πρόσωπο σου λάμπει σαν μπακίρι,
ειν’ απ το φως του φεγγαριού που πάει να γείρει.
Γιατί λουλούδια και πουλιά κεντά η φωνή σου,
τα Σεραφείμ μου τραγουδούν του Παραδείσου.
Γιατί στον ύπνο σου αναστέναξες μωρό μου,
είναι που η μέρα κλέβει τώρα τ’ όνειρό μου.
Γιατί στα χείλη σου κρεμάστηκε το κλάμα,
είναι του ονείρου μου που έσβησε το θάμα.