Βγήκα κι απόψε μες τους δρόμους σαν τρελός
τα βήματά μου οδηγούσε η μορφή σου,
έφτασα σπίτι σου κι εγώ δεν ξέρω πως
ήθελα τόσο να βρεθώ λίγο μαζί σου.
Όμως δεν τόλμησα ξανά να σου χτυπήσω
δείλιασα πάλι στο κουδούνι σου μπροστά,
μη σου χαλάσω την βραδιά, μη σε ξυπνήσω
δεν ξεχωρίζω τι είναι λάθος τώρα πια.
Μπορεί να έχεις κάποιον άλλον αγκαλιά σου
δικαίωμά σου κι ας τρελαίνομαι εγώ,
ότι κι αν κάνεις είναι πια δικαίωμά σου
όμως γιατί εγώ πεθαίνω απορώ.
Όμως δεν τόλμησα ξανά να σου χτυπήσω
δείλιασα πάλι στο κουδούνι σου μπροστά,
μη σου χαλάσω την βραδιά, μη σε ξυπνήσω
δεν ξεχωρίζω τι είναι λάθος τώρα πια.