Νίκος Μακρόπουλος - Οι μπύρες γίνανε βουνό Şarkı Sözleri

Το μυαλό ενός τρελού
έχει φύγει κι είναι αλλού
και στην κρίση που περνώ
πίνω μόνος και μεθώ.

Τα κουτάκια από τις μπύρες γίνανε βουνό
στη μαυρίλα και στη γκρίνια δεν ξαναγυρνώ.
Τα κουτάκια από τις μπύρες πεταμένα στη γωνιά
πίνω για να σε ξεχάσω, να μη σε θυμάμαι πια.

[Φίλε, φέρνεις δυο μπύρες σε παρακαλώ.]

Στα συρτάρια του μυαλού
είσαι ξένη προ πολλού
και δεν ψάχνω να σε βρω
πίνω μόνος και μεθώ.

Τα κουτάκια από τις μπύρες γίνανε βουνό
στη μαυρίλα και στη γκρίνια δεν ξαναγυρνώ.
Τα κουτάκια από τις μπύρες πεταμένα στη γωνιά
πίνω για να σε ξεχάσω, να μη σε θυμάμαι πια.

Στο τασάκι της καρδιάς
ήσουν έρωτας βραδιάς
το αδειάζω στο κενό
θα χαθείς δε θα χαθώ.

Τα κουτάκια από τις μπύρες γίνανε βουνό
στη μαυρίλα και στη γκρίνια δεν ξαναγυρνώ.
Τα κουτάκια από τις μπύρες πεταμένα στη γωνιά
πίνω για να σε ξεχάσω, να μη σε θυμάμαι πια.

Στης αγάπης το παρόν
εσύ είσαι παρελθόν
και στην κρίση που περνώ
πίνω μόνος και μεθώ.

Τα κουτάκια από τις μπύρες γίνανε βουνό
στη μαυρίλα και στη γκρίνια δεν ξαναγυρνώ.
Τα κουτάκια από τις μπύρες πεταμένα στη γωνιά
πίνω για να σε ξεχάσω, να μη σε θυμάμαι πια.

Τα κουτάκια από τις μπύρες γίνανε βουνό
στη μαυρίλα και στη γκρίνια δεν ξαναγυρνώ.
Τα κουτάκια από τις μπύρες πεταμένα στη γωνιά
και τυχόν ποτέ ξεμείνω θα μου φέρουν τα παιδιά.

[Όχι δύο, τρεις]
Bu şarkı sözü 315 kere okundu.