Είδα τη Μαρία τη Δοξαπατρή
στης Άκοβας το Κάσρο, με τη Ροδανθή,
με τα άσπρα φορέματά τους και ξέπλεκα μαλλιά
κλαίνε κι οι δυο τους Φράνκους κα τη Βενετιά.
Ανάθεμα σε Δόγη και σεις κάστρα ψηλά,
και δυο φορές ανάθεμα εσύ μαύρη καρδιά!
Είδα τη Μαρία τη Δοξαπατρή
στης Άκοβας το Κάσρο, με τη Ροδανθή.
Άνθη κρατούν στα χέρια, άνθη έχουν στα μαλλιά.
Κλαίνε οι δυο τους Φράνκους κα τη Βενετιά.
Ανάθεμα τον έρωτα π΄άναψε φωτιά,
κι έκαψε τέτοια κάλλη και τέτοια ομορφιά!
Του Αλφείου λουλούδι είν’ η Δοξαπατρή,
της Κρήτης τραγουδι τώρα η Ροδανθή.