Θυμάμαι όσα μου ‘κανες καλά
τα λάθη τα μεγάλα σου τ’ ανθρώπινα,
φαρμάκι με κερνούσες τακτικά
κι εγώ χωρίς μια λέξη πάντα το ’πινα.
Λέγε μου ψέματα κι εγώ θα σε πιστεύω
ποτέ δε ζήτησα να είσαι ένας θεός.
Είσαι ένας άνθρωπος που πάντα θα λατρεύω
μες στο σκοτάδι μου το άγιο μου φως.
Θυμάμαι πόσες μου ‘δωσες χαρές
τα χάδια, τα φιλιά σου ένα ένα,
αμέτρητες ελπίδες, συμφορές
θυμάμαι κάθε αλήθεια, κάθε ψέμα.
Λέγε μου ψέματα κι εγώ θα σε πιστεύω
ποτέ δε ζήτησα να είσαι ένας θεός.
Είσαι ένας άνθρωπος που πάντα θα λατρεύω
μες στο σκοτάδι μου το άγιο μου φως.