Μια ζωή σαν θρύψαλα σκορπίζεις
και στην ερημιά μου με γυρίζεις
παίρνεις άλλο δρόμο σε μένα δίνεις πόνο γιατί
Θέλω μια απάντηση να δώσεις
δε με νοιάζει κι αν θα με πληγώσεις
πίστεψα σε σένα μα όλα ήταν ψέμα γιατί
Δε μ’ αγαπάς
κι όσα όνειρα είχα για μας σαν τη στάχτη σκορπάς
Δε μου μιλάς
στα γιατί με σιωπή μ’ απαντάς πιο πολύ με πονάς
Μού `κλεισες τη πόρτα της καρδιάς σου
νιώθω ξένος μεσ’ την αγκαλιά σου
τώρα δε σε νοιάζει η πίκρα που με βγάζει γιατί
Η καρδιά μου έγινε κομμάτια
κι όμως είδα τα ψυχρά σου μάτια
ψεύτικα να μοιάζουν και δάκρυα να μη στάζουν γιατί