Σε ψάχνω στα μικρά κι ασήμαντα
στου μυαλού μου τις υπόγειες διαβάσεις
σε ρεύματα κι απόψε αντίθετα
προσπαθώ και προσπαθείς να μ’αγκαλιάσεις
κι η νύχτα περνάει και νιώθουμε μόνοι
στο ίδιο το πλάνο, ο χρόνος παγώνει
Είναι αργά και πρέπει να γυρίσω πια
στον εαυτό μου
εμένα για να βρω στον κόσμο
το δικό μου, είναι αργά
Είναι αργά και πρέπει το μυαλό μου
ξανά να συγκεντρώσω
σου έδωσα πολλά τι άλλα να σου δώσω
είναι αργά
είναι αργά
Απόψε είσαι εδώ κι όμως χάνεσαι
σε σινιάλα της νύχτας νυσταγμένα
σαν άνεμος που φεύγει δεν πιάνεσαι
κι αφήνεις τόσα όνειρα σπασμένα
κι η νύχτα περνάει και νιώθουμε μόνοι
στο ίδιο το πλάνο, ο χρόνος παγώνει