Το πρωί άιντες, να τραβάς τις τιράντες
Σύνθημά σου να `ναι για ένα καλό ξεκίνημα
Τη μέρα να αντικρίσεις και να καλοτυχήσεις
Έτσι πια αν φοράς τιράντες στη χαρά ξεπερνάς τους πάντες
Στο χορό κάνε τους στη μπάντα δείξε τους πως φοράς τιράντα.
Ανηφόρησε, ανηφόρησε ανέβα στο βουνό
Αδιαφόρησε, αδιαφόρησε για το κόσμο αυτό.
Έτσι κάνω και `γω έτσι κάνω πάντα, το πρωί ξεκρεμώ, σφίγγω την τιράντα
Κι έχω την ψευδαίσθηση πως ανεμίζω βούρδουλα
Καμαρωτός μ’ αργό ρυθμό χτυπώ με πίκρα και θυμό
Χτυπώ, χτυπώ, χτυπώ αυτούς οπού με πρόδωσαν
Αυτούς που μ’ εμποδίσανε το χώρο μου να ξέρω
Χτυπώ, χτυπώ, χτυπώ, χτυπώ τον ίδιο μου τον εαυτό.
Έτσι φαπ και φαπ, φαπ και φαπ και φαπ βγέστε απωθημένα μου
Φτάστε γκαπ και γκαπ, γκαπ και γκαπ και γκαπ ως το εικοσιένα μου.
Με ρυθμό, ρυθμό, με ρυθμό, ρυθμό σκίστε τα κουρέλια
Ώσπου να λυθώ, να λυθώ, λυθώ, να λυθώ στα γέλια.
Ανηφόρησε, ανηφόρησε ανέβα στο βουνό
Αδιαφόρησε, αδιαφόρησε για τον κόσμο αυτό.
Ανηφόρησε και προχώρησε φτάσε ως το γκρεμό καρδιά
Κι άμα βαρεθείς τηλεφώνησε στον πρωθυπουργό ξανά
Ξανά, ξανά, ξανά, ξανά, ξανά...
Θα τον βρης αν θες κι αν σου τα μασά πως όλα παν καλά
Αδιαφόρησε και προχώρησε και δως του μια μπουνιά.
Το τραγούδι μου με το χνούδι μου μην το παρεξηγείς αστέ
Δεν ευθύνεται κι απευθύνεται κύρια σε σε για σε
από με, σε σε, από σε, σε με, για σε.
Η οσία σου εξουσία σου, κρατάει ένα χωνί
Προλετάριε η ηγεσία σου να σε καθοδηγεί.
Ανηφόρησε, κατηφόρησε να είμαστε μαζί
Να γυρίσουμε και να ζήσουμε με το φτωχό που ζει αν ζει
που ζει, δε ζει, μ’ αν το νοιαστεί να ζήσει, θα ζει.